Tijdens de jaarvergadering werd al bekend dat Daidalos een ‘tussenjaar’ zou hebben. Het was toen nog onzeker of en wanneer we zouden gaan vliegen.
Het is Annet echter gelukt om voor Daidalos te regelen dat we naar twee locaties konden gaan.
Voor het eerst hebben we rondjes kunnen draaien boven Hockenheim.
We zijn een lang weekend (do t/m zo) te gast geweest bij Sportfliegerclub Hockenheim.
Als je wel eens in Bösingen geweest bent, dan is Hockenheim heel iets anders. Het is een groot veld. Ca. 1100m lang en ruim 200m breed. Dus ruim 2x zo groot als Stadskanaal. En waar op Stadskanaal alleen MLA gevlogen wordt, gaat er op Hockenheim echt van alles de lucht in. In de 4 dagen dat wij er waren zagen we: zweefvliegtuigen lieren, parapenters lieren, deltapiloten lieren, zweefvliegtuigen slepen Delta’s slepen (wij) en vele soorten vliegtuigen starten en landen.
Je kunt wel stellen dat als het op een grasbaan kan landen en starten, dat het dan op Hockenheim gebeurt.
Omdat het toch redelijk druk is met gemengd vliegverkeer, is een strakke organisatie van het sleepbedrijf wenselijk. Annet had zich opgeofferd om startofficier te zijn, en had het daar druk genoeg mee. Helaas kwam ze er niet aan toe om zelf een sleepstart te kunnen maken. Dat lukte pas toen we in het rustiger Bösingen waren.
De thermische omstandigheden waren best goed. De meeste amateur-piloten kwamen na een uurtje vliegen weer naar de grond, maar de professionals zoals Tanno en Gijs bleven 3 tot 4 uur vliegen.
Al met al een zeer geslaagde kennismaking met Hockenheim. Interessante omgeving om te vliegen met vlakland en heuvels dichtbij. We kunnen kamperen aan de rand van het veld. Er zijn goede toiletten en douches. De McDonalds is op loopafstand. Een supermarkt is 1km verderop en lopend kan je het stadje Hockenheim in waar genoeg leuke restaurants te vinden zijn.
Op zondag aan het einde van de middag werd de vliegweek voortgezet door naar Bösingen te rijden. Daar hebben we de rest van de week gevlogen. Daar was het mooi zonnig weer, maar aan het einde van de week kwam er veel wind, zodat het niet echt thermisch meer was en simmige dagen zelfs te hard om te kunnen slepen.
Al met al hebben een aantal Daidalossers toch lekker kunnen vliegen en smaakt het vliegen op Hockenheim naar meer. Wie weet, lukt dat volgend jaar weer.